Onlangs is een wetenschappelijk artikel verschenen over de vondst van twee oude hutten. Niet zomaar oude hutten, maar hutten die ongeveer negentienduizend jaren geleden zijn gemaakt. Deze Kharaneh IV – hutten zijn gevonden midden in de woestijn in het oosten van Jordanië. Wat zijn dat voor hutten en wie haalt het in zijn hoofd om die midden in de woestijn te bouwen?
Welnu, zoals Diametheus in zijn boek Geagonia aangeeft, was juist zo’n 20.000 tot 18.000 jaar geleden een hoogtepunt van een ijstijd. Bijna heel Europa was onder ijs en sneeuw verdwenen. Hierdoor was ook het klimaat in Jordanië heel anders dan nu. Het klimaat was veel milder en Jordanië was helemaal geen woestijn. Het hele gebied was juist een bloeiend stuk grasland met struikgewas, beekjes, vijvers en wilde dieren die gevangen konden worden. De mensen leefden daar als jagers-verzamelaars en trokken continu rond. Wel bouwden zij hier en daar “hutten”, waar zij echter niet woonden. Het waren waarschijnlijk plaatsen waar zij regelmatig terugkeerden tijdens hun trektochten, misschien ook om medemensen te ontmoeten. Beide hutten waren 2 tot 3 meter in doorsnede en op de grond lagen platte stenen. De gevonden hutten staan een meter of twee van elkaar. Onder de stenen zijn menselijke resten gevonden en gezien het laagje as dat op de stenen is gevonden, lijkt het erop dat de hutten opzettelijk in brand zijn gestoken. Bovenop de as zijn grotere aantallen schelpen gevonden (die uit de Middellandse Zee en de Rode Zee afkomstig zijn, enkele honderden kilometers daar vandaan), en deze hebben allemaal een geboord gaatje; het lijkt er dus op dat deze schelpen als sieraad werden gebruikt, een sieraad dat aan de dode werd meegegeven. Ook oker (stukken klei met heel veel ijzerpigment erin) en botten van geslachte dieren werden er gevonden bovenop de as. Mogelijkerwijze waren de hutten louter bedoeld als graf, waar men geregeld langs trok. Vlakbij namelijk werden de resten teruggevonden van een aantal kampvuurtjes, waarnaast klaarblijkelijk stokken in de grond waren gestoken, om vlees aan te spietsen om het te braden. Het was een locatie om te kamperen, er was nog geen sprake van vaste nederzettingen.
Hutten plaatsen
De ijstijd was ongeveer 24.000 jaar geleden begonnen en de koude had bijna alle mensen (Cro-Magnons met wat Neanderthaler genen) uit Europa verdreven. In Europa waren er alleen in wat nu Baskenland is enkele ruigaards die zich in leven wisten te houden en in Griekenland is een stuk muur gevonden, 24.000 jaar geleden door mensen gebouwd om een grot af te schermen tegen de snerpend koude wind. Doordat erg veel water op aarde in de vorm van ijs was opgeslagen, was het zeeniveau tot wel 120 meter lager dan vandaag. Op het moment dat deze hutten werden gebouwd speelden zich op andere locaties andere zaken af. Zo waren de eerste mensen nog maar net vanuit Azië via wat nu Alaska is (Beringialand) Noord-Amerika ingetrokken om beide Amerika’s te gaan bevolken. In wat nu China is kwam zo’n 24.000 duizend jaar geleden er iemand achter dat graantjes van rijst eetbaar zijn en dat, als dergelijke graantjes in ondiep water in de grond worden geplant, na enige tijd een hele plant kan worden geoogst; het was dus in China dat de landbouw werd uitgevonden, en van daaruit verspreidde deze vaardigheid zich naar het zuiden, tot in de gebieden die nu de Filippijnen en Indonesië zijn, inclusief de toen droog liggende Javazee en Zuid Chinese Zee, die alle tezamen Sundaland vormden. Sundaland vertoonde een weelderig landschap. Het domesticeren van dieren echter was nog lang niet aan de orde: de eerste dieren die ooit werden gedomesticeerd waren honden, 14.000 jaren geleden, waarschijnlijk ook in China (Peter Savolainen). Dus toen 19.000 jaren geleden de Kharaneh IV – hutten werden gebouwd, was de landbouw nog maar net in China ontkiemd en waren er in het geheel nog geen gedomesticeerde dieren. Het waren dus nog echte jagers-verzamelaars die die hutten hebben gebouwd, zonder de minste neiging tot settelen. Zo kan men dankzij het boek Geagonia interessante vondsten zoals deze hutten plaatsen in een prehistorisch perspectief.
