Zijn er goden, is er een God? Wat zijn emoties en waar komen die vandaan? Wat is bewustzijn en wat is zelfbewustzijn? Zijn deze twee laatste begrippen wel verschillend, of hebben ze dezelfde betekenis? Hebben dieren ook een bewustzijn? Hebben wij een ziel? Wat is leven? Wat is het verhaal van de mensheid, waar komen we vandaan? Wat is inzicht en wat is intuïtie? Wie zijn wij en waartoe zijn wij op aarde? En hoe hangt alles samen? Het zijn vragen die al eeuwenlang worden gesteld. Diametheus biedt een clou om tot eenduidige antwoorden te komen.
Waarschijnlijk stellen mensen zich deze en gelijksoortige vragen al wel tienduizenden jaren, zoals Diametheus in zijn boek “Geagonia” aannemelijk maakt. Maar het is omdat de oude Griekse filosofen hun gedachten en discussies op papier hebben gezet (daarmee de revolutie van het schrift in gang zettende) dat wij kennis hebben kunnen nemen van hun gedachtegangen. Ook toen al werden de eeuwige vragen gesteld en ook toen al werd er onderling heel verschillend over gedacht. Zo was Sokrates ervan overtuigd dat alles door goden werd bestierd, en dat mensen een ziel hebben die telkenmale reïncarneert tot deze ziel een zuivere staat heeft bereikt die het de ziel toestaat om bij de goden te verblijven. Daartegenover staat Anaxagoras, een tijdgenoot van Sokrates, die op een welhaast moderne manier natuurwetten probeerde te ontdekken. Deze tegenstelling tussen Sokrates en Anaxagoras bestaat nog steeds, ondanks dat onze kennis van de natuur enorm veel groter is dan ten tijde van de oude Griekse filosofen. De tegenstellingen zijn in onze tijd zelfs toegenomen, doordat grote groepen mensen dogmatisch zijn gaan denken door toedoen van enkele mensen die de monotheïstische religies hebben gesticht; het creationisme ontkent zelfs de evolutie. Maar afgezien van de dogmatisch denkers, blijven mensen de eeuwige vragen stellen. Zo stelt bij voorbeeld Steven Weinberg dat bewustzijn het moeilijkst op te lossen vraagstuk is, en, vermoedend dat het iets te maken heeft met het centrale zenuwstelsel, stelt hij de vraag: “Tussen wormen en mensen bestaat een hele reeks van dieren, via insecten, vissen, muizen naar apen, met al maar ingewikkelder hersenen. Wie is in staat die evolutionaire lijn … van het bewustzijn … te trekken?” Maar ook Nobelprijswinnaars Christian de Duve en Gerard ’t Hooft houden zich met dergelijke vragen bezig, evenals Dick Swaab en Richard Dawkins. Het is juist omdat er nog altijd geen heldere antwoorden gevonden zijn op de eeuwige vragen, dat de vragen eeuwig zijn. Heldere antwoorden blijven uit, want het denken loopt via vicieuze cirkels en over doodlopende paden. Men komt niet verder dan meningen. Geagonia is Diametheus’ poging om deze vicieuze cirkels te doorbreken en de doodlopende paden door te trekken naar andere, nieuwe, nog onbegaande paden, zodat het denken over de eeuwige vragen eindelijk na duizenden jaren een concreet vervolg kan krijgen met bruikbare antwoorden.
